Marmara Üniversitesi
Marmara Üniversitesi Eğitim-Öğretim Bilgi Sistemi

Biyocoğrafik unsurların ve biyocoğrafik süreçlerin kavranarak, yer sistemleri ile karşılıklı ilişkisinin anlaşılması dersin temel amacıdır. Floristik bölgeler ile vejetasyonun mekansal niteliklerini öğretip, bitki topluluklarının dağılışına yön veren doğal etkenlerin sebep-sonuç ilişkisi içerisinde kavratılması hedeflenmektedir. Ayrıca, zoocoğrafik açıdan Yerküre'nin genel yapısı ve zoocoğrafik bölgelerin belirlenmesinde fiziki coğrafya elemanlarının rolü konusunda da öğrenciyi bilgilendirerek, bir bütün olarak ekosistemin devamlılığına darbe vuran faktörlerin bilinmesi ve insan etkisi de dahil olmak üzere bu faktörlere karşı geliştirilecek önlemlerin araştırılması hususlarında da algısal farkındalık ve sorumluluk düzeyinin yükseltilmesi umulmaktadır.

-

Yer sistemlerinden biri olan biyosferi ve biyocoğrafik özelliklerini içermektedir.

Anlatım/sunum, soru-cevap, tartışma, gözlem, gezi, ödev

-

Türkçe

Efe, R. (2022). Biyocoğrafya. Ekin Kitabevi. Türkeş, M. (2021). Biyocoğrafya, Bir Paleocoğrafya ve Ekoloji Yaklaşımı. Kriter Yayınevi. Cox, C. B., Moore, P. D. & Ladle, R. J. (2017). Biyocoğrafya, Ekolojik ve Evrimsel Bir Yaklaşım. Nobel Yayınevi. Dönmez, Y. (1976). Bitki Coğrafyasına Giriş. İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Matbaası. Demirsoy, A. (2008). Genel Zoocoğrafya ve Türkiye Zoocoğrafyası "Hayvan Coğrafyası". Meteksan A.Ş.

-

• Biyocoğrafyanın bileşenlerini kavrar ve biyocoğrafik bölgeleri öğrenir.
• Vejetasyon coğrafyasının temellerini kavrayıp, bitkilerin dağılışına etki eden faktörleri öğrenir.
• Klimatik vejetasyon kuşaklarını ve bu kuşakların genel vejetatif karakterlerini idrak eder.
• Doğal ortamın temel dinamiklerini ile zoocoğrafik elemanlar arasındaki ilişkiyi anlar.
• Güncel ve paleozoocoğrafik koşulları yorumlama becerisi kazanır.
• Bir bütün olarak biyosfer elemanları ile doğal koşulların ilişkisini kurar.