Marmara Üniversitesi
Marmara Üniversitesi Eğitim-Öğretim Bilgi Sistemi

Öğretmen adaylarına program geliştirme model ve yaklaşımlarını ve program geliştirme sürecini kavratmak. Plan yapma becerilerini geliştirmek. Klasik ve modern öğretim kuram, ilke ve yöntemlerini kavratmak.

-

Temel kavramlar, eğitimde program geliştirmenin kuramsal temelleri (tarihi, felsefi, psikolojik ve toplumsal temeller) , eğitim programı tasarımı ve modeller, program geliştirmeninplanlanması, Program tasarısı hazırlmama: Bloom taksonomisi, içerik gelişti

Ders soru cevap ve tartışma yöntemleri desteğiyle öğretmen sunusu biçiminde gerçekleştirilecektir. Ayrıca öğrencilerin bireysel ödev/proje yapmaları beklenmektedir.

Staj uygulaması yok

Türkçe

KAYNAKLAR Akpınar, B ve Aydın, K. (2007). Türkiye ve bazı ülkelerin eğitim reformlarının karşılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 82-88. Akyüz, Y. (1999). 17. Yüzyıldan günümüze Türk eğitiminde başlıca düzenleme ve geliştirme çabaları: Genel özellikler ve doğrultular Milli Eğitim Dergisi, 144. Altun, A. (2009). Eğitim bilim açısından seçmeli medya okuryazarlığı dersi programına eleştirel bir yaklaşım. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 97-109. Balay, R. (2004). Küreselleşme, bilgi toplumu ve eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37( 2), 61-82 Başar, M. (2011). Sınıf içi istenmeyen öğrenci davranışlarının yönetiminde örtük program: Uşak ili örneği. Yayımlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi. Çeliköz, N. (2004). Yeni program geliştirme anlayışına dayalı olarak geliştirilen bir program tasarımının öğrenci başarısına etkisi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(1), 99-113. Demirbaş, M., Yağbasan, R. (2005). Türkiye’de etkili fen öğretimi için ilköğretim kurumlarına yönelik olarak gerçekleştirilen program geliştirme çalışmalarının analizi ve karşılaşılan problemlere yönelik çözüm önerileri. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi, 6(2), 53-67. Demirel, Ö. (2010). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya. (13. baskı). Pegem akademi: Ankara. Erden, M. (1995). Eğitimde program geliştirme (2. Basım). GEGEM: Ankara. Ertürk, S. (1972). Eğitimde program geliştirme. Yelkentepe: Ankara. Gezer, K., Köse, S., Durkan, N., Uşak, M. (2003). Biyoloji alanında yapılan program geliştirme çalışmalarının karşılaştırılması: Türkiye, İngiltere ve ABD örneği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(14), 49-62. Gözütok, D.F. (2003). Türkiye'de program geliştirme çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi, 160. Özçelik, D.A. (1989). Eğitim programları ve öğretim: Genel öğretim yöntemi. (2. Baskı). ÖSYM yayınları: Ankara. Sağlam, M., Yüksel, İ. (2007). Program Değerlendirmede Meta-Analiz ve Meta-Değerlendirme Yöntemleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18. Semerci, Ç. (2007). Program geliştirme kavramına ilişkin metaforlarla yeni ilköğretim programlarına farklı bir bakış. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 31(2), 125-140. Şahin, M. (2009). Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze Türkiye’de hayat bilgisi dersi programlarının geliştirilmesi. Uluslar Arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 402-410. Şeker, H. (2012). Eğitimde program geliştirme: Kavramlar ve yaklaşımlar. Anı: Ankara. Tezcan, M. (2003). Gizli müfredat: Eğitim sosyolojisi açısından bir kavram çözümlemesi. Gazi Üniversitesi Dergisi, 1(1), 53-59. Ünal, S., Çoştu, B., Karakaş, F.Ö. (2004). Türkiye’de fen bilimleri eğitimi alanındaki program geliştirme çalışmalarına genel bir bakış. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 183-202. Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme: Teori teknikler. (6. Baskı). Alkım: Ankara. Yüksel, S. (2002). Yükseköğretimde eğitim öğretim faaliyetleri ve örtük program. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 15(1), 361-370.

-

• PÇ1. Mezunlar, bu alana/disipline ilişkin yeterli bilgiye sahip olur, bunları kavrarlar.
• PÇ2. Mezunlar, bu disiplini/disiplin kısmını profesyonel olarak eğitim-öğretim kuruluşlarında öğretebilirler.
• PÇ9. Mezunlar, analiz yapabilirler.
• Öğretim ilke ve Yöntemleriyle ilgili temel kavramlarını kavrar
• Öğretim programı ile öğretim yöntemlerini ilişkilendirir.